Bénédicte Kurzen (predsjednica žirija, fotograf NOOR agencije)
Bénédicte Kurzen (Francuska, 1980) započela je fotografsku karijeru kada je 2003. godine odselila u Izrael da bi kao samostalan fotograf pokrivala tragične događaje u Gazi, a onda i Iraku i Libanu. Tokom zadnjih deset godina, Bénédicte pokriva sukobe i društveno-ekonomske promjene u Africi. Za prestižni “World Press Joop Swart Masterclass 2008” Kurzen je proizvela djelo “Amakabane” o životu bivših boraca protiv aparthejda.
Godine 2011. dobila je grant od Pulicerovog centra, što joj je omogućilo da u Nigeriji stvori djelo “A Nation Lost to Gods”. Njen rad je prikazan i izložen na “Visa pour l'Image” a nominovana je za “Visa d'Or 2012”. Nakon što je 2012. postala punopravna članica NOOR-a, odlučila je da se preseli u Lagos kako bi nastavila izvještavati o Africi, sa fokusom na Nigeriju. Paralelno sa tim počinje predavati novinarstvo na Američkom univerzitetu u Nigeriji.
Više informacija na linku
Jim Casper (urednik portala Lensculture)
Jim Casper je glavni urednik i suosnivač LensCulture (www.lensculture.com), jednog od vodećih online-odredišta za savremenu fotografiju iz cijelog svijeta. Kao aktivan član međunarodne fotografske zajednice Casper putuje po svijetu, susreće se sa fotografima i evaluira njihove portfolije, bira radove za umjetničke izložbe, piše o fotografiji i kulturi, drži predavanja, vodi radionice, učestvuje u žirijima kao međunarodni član i kandidira glavne nagrade na takmičenjima, a radi i kao savjetnik umjetničkih i obrazovnih organizacija.
LensCulture je svjetska fotografska mreža i online-magazin koji slavi aktuelne trendove savremene fotografije u umjetnosti, medijima, politici, trgovini i pop-kulturi širom svijeta. LensCulture godišnje sponzoriše četiri međunarodne fotografske nagrade, a svakog mjeseca dopire do više od 2,8 miliona čitalaca.
Máxim Panés (urednik Dodho Magazina)
Maxim Panés je urednik i osnivač časopisa “Dodho”. Karijeru u svijetu slike i dizajna započeo je još kao mladić. Panés sarađuje sa najvažnijim agencijama i izdavačima s ciljem promocije fotografa čiji radovi se objavljuju u časopisu. Tim časopisa “Dodho” je u određenoj mjeri zaslužan za munjevit uspjeh koji je ovaj časopis napravio u svjetskoj fotografskoj industriji. Časopis svakodnevno izlazi online a svakih šest mjeseci izlazi i njegova štampana verzija. Ove dvije verzije su namijenjene potpuno različitim publikama: online-verzija najširoj javnosti, a štampana isključivo profesionalnoj publici, radnicima u galerijama, agencijama i drugim profesionalcima iz oblasti fotografske i umjetničke industrije. Obje verzije imaju cilj i prioritet da istaknu dobre fotografe i fotografske projekte, te da im ponude instrumente potrebne za promociju.
Maral Deghati (Menadžer na programu Edukacija u World Press Photo Fondaciji)
Maral Deghati je po zanimanju urednik fotografije, ali iza sebe ima više od 15 godina iskustva u fotoreporterskom poslu, menadžmentu i odabiru radova za izložbe. Pored dugogodišnjeg iskustva terenskog rada Deghati je stekla iskustvo i u svim aspektima fotografske industrije — od reportaže do prodaje novinske i komercijalne fotografije. Sarađivala je sa fotoreporterima širom svijeta na stvaranju fotografskih djela i multimedijalnih narativa vezano za probleme zemalja u razvoju i zemalja zahvaćenih oružanim sukobima u Aziji, Africi i Evropi. Trenutno rukovodi obrazovnim procesima u fondaciji “World Press Photo”.
Ana Frangovska (kustos Nacionalne galerije Makedonije)
Kreativna i dinamčna sa petnaest godina profesionalnog iskustva u oblasti umjetnosti kao kustosica, edukator i istraživač u savremenoj vizualnoj umjetnosti. Radi kao kustosica u Nacionalnoj galeriji Makedonije proteklih deset godina. Ima bogato iskustvo i sposobnost komunikacije sa javnošću, prezentacije te iskustvo vođenja, planiranja i komunikacije marketinških kampanja.
Internacionalni projekti na kojima je radila kao kustosica (izdvojeni): ‘In Search of a Common Ground 2’ (zajedno sa Bojanom Janevaom i Ars Acta), izložba deset savremenih umjetnika Makedonije, Halle 50, Munich; ‘Essence of Existence’, Izložba savremene umjetnosti Makedonije, Art Center Lauba, Zagreb, Croatia, 2015; ‘Utopia’, internacionalna konceptualna izložba, Multimedia centar Mala Stanica, Skopje, Macedonia, 2015; ‘In Search of a Common Ground’ (zajedno sa Bojanom Janeva i Ars Acta), izložba jedanaest savremenih umjetnika Makedonije, Center for Contemporary Art, Baku, Azerbaijan; ‘Transfiguration’ – grupna konceptualna izložba moderne umjetnosti Makedonije, Czech Center Prague, Prague, Czech Republic, 2014; ‘Bread and salt’ – grupna konceptualna izložba moderne umjetnosti Makedonije, Porcia Palace, Vienna, Austria, 2013; ‘Silentiopathologia’, Elpida Hadzi-Vasileva, Pavilion of Republic of Macedonia at the 55th Venice Biennale, Italy, 2013; ‘Black and white or not’ grupna konceptualna izložba moderne umjetnosti Makedonije, CAM Casoria Contemporary Art Museum, Napoli, Italy, 2013; ‘Perception’, umjetnici: Marko Manev, Mihaela Jovanovska, MC Gallery New York, USA, 2012; ‘Crucial in selection” Flemish Ministry of Foreign Affairs, Belgium, 2008; ‘Eastern neighbours’, Babylon Cultural Center, Utrecht, Netherlands, 2006; retrospektiva – izložba Nove Frangovski u Taksim Sanat Gallery, Istanbul, Turkey, 2006; ‘Art exchange’ 2004, Angels Gate Cultural Center, San Pedro, Los Angeles, USA, 2004; 10 Makedonski umjetnici na jesenjem salonu, Paris, France, 2002, itd. Od 2012. godine je suosnivač i član Instituta za umjetnost i kulturu “Ars Acta”.
Damir Senčar (Fotograf i urednik u HINA agenciji)
Moje ime je Damir Senčar, rođen 1971. godine u Zagrebu. Član sam Hrvatskog novinarskog društva (HND), Hrvatskog zbora sportskih novinara (HZSN) i Međunarodne asocijacije sportskih novinara (AIPS). Radio sam kao fotograf na 3 Olimpijske igre i 5 Paraolimpijskih, pokrivao večinu bitnijih događaja u Hrvatskoj u zadnjih 10-15 godina i još uvijek volim eksperimentirati u fotografiji.
S fotografijom sam počeo još u osnovnoj školi, razvijao crno bijele filmove, maskirao, osvjetljavao, provodio dane u tamnoj komori. U jednom dijelu života sam bio na tečaju kolor fotografije, ništa nisam razumio. Vjerojatno mi je djed usadio tu crtu u fotografiji, imao sam na raspolaganju 10-tak fotoaparata a prvi mi je bio Zorki.
Fotografija je naporan profesionalni posao, non stop vježba i puno talenta, isprobavanja, eksperimentiranja. Iako sam u fotografiji profesionalno već više od 20 godina, uvijek kažem da mogu nešto novo naučiti. Sretan sam što mi je fotografija posao ali i hobi. Kažu mi da sam u fotografiji tehički savršen, težim perfekciji.
Radim u Hrvatskoj izvještajnoj novinskoj agenciji (HINA) kao urednik Foto redakcije i svakodnevno fotografiram. Fotografije su mi bile objavljivane u svim glavnim novinskim agencijama Reuters, AFP, AP, EPA, u puno svjetskih i gotovo svim domaćim tiskovinama i webovima.
Marko Marinković (freelance fotograf)
Marko Marinković započeo je karijeru kao modni fotograf, ali se ubrzo okrenuo dokumentarnom pristupu. Radom u korporativnom okruženju u prošlosti stekao je mnoge marketinške i komunikacijske vještine koje i danas koristi za razvijanje svojeg fotografskog posla.
Danas uglavnom fotografiše putovanja i vjenčanja, a njegova fotografija se uglavnom fokusira na estetiku i iskrenost. Njegove fotografije putovanja i vjenčanja izlagane su na međunarodnim izložbama i prezentovane u raznim časopisima. Magazin “Rangefinder” ga je proglasio jednom od zvijezda žanra vjenčane fotografije u 2016. godini. Njegov dokumentarni rad je prepoznao i Nikon koji ga je proglasio ambasadorom ovog brenda.
marko-marinkovic.com
marinkovic-weddings.com
instagram.com/mweddings
fb.com/mweddings
Imre Szabo (fotoreporter)
Rođen u Mokrinu 1956. godine. Gimnaziju završio u Kikindi, a potom studirao njemački jezik i književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu. Fotografije izlaže od 1974. godine i od tada je učestvovao na preko 200 izložbi u zemlji i inostranstvu na kojima je dobio više nagrada i priznanja. Samostalne izložbe imao u Kikindi (1974 i 1988), Mokrinu (1977 i 1982), Skoplju (1983), Beogradu (1987), Banatskom Brestovcu (2009), Ankari i Mariboru (2010), Paraćinu (2011), Istanbulu (2015).
Od 1980. godine se profesionalno bavi fotografijom kao novinski fotograf prvo u redakciji “Ilustrovane Politike” (do 1989.), potom veoma kratko u dnevnom listu “Politika”, pa u redakciji nedeljnika “Intervju” (do jeseni 1991. godine) i “Nin” do 1995. godine, kada je odlučio da se samostalno bavi primenjenom fotografijom. U medjuvremenu je radio kao urednik fotografije u dnevnom listu Danas, pa u nedeljniku Blic News i u agenciji Fonet, a potom, poslednjih godina kao urednik fotografije u magazinu Status kao i prilikom osnivanja Novog magazina. Fotografije su mu objavljivane u mnogim značajnijim svetskim magazinima (Stern, Focus, Spiegel, Le Monde, L’Express, Time, Newsweek, Herald Tribune, Le Nouvell Observateur…) i većini jugoslovenskih novina, kao i u više monografija, kataloga i publikacija.
Član je ULUPUDS-a od 1985. godine. Danas radi kao samostalni umetnik u Beogradu.
Burim Myftiu (fotograf)
Burim Myftiu (rođen u Prizrenu, Kosovo, 1961) je Albansko Američki fotograf i kurator. Dobio je brojne nagrade i priznanja, a njegov rad je u kolekciji vaznih međunarodnom institucija. On je 2010te godine imenovan za ambasadora kulture Evropske Komisije. Myftiu je takođe suosnivač i direktor (2005) DOKUFEST – Međunarodnog festivala dokumentarnog i kratkometražnog filma. On je kustos Gjon MIli Prize, Nacionalna Galerije Kosova, DOKUPHOTO 2004, Ara Guler 2011. Njegove radove predstavlja Galerija Kipa u Njujorku. Živi u državi Konektikat, SAD.
Senad Šahmanović (režiser)
Zavrsio Filmsku i TV režiju na Fakultetu Dramskih Umjetnosti na Cetinju. Tokom studija realizovao nekoliko kratkih igranih i dokumentranih filmova, koji su sa velikom uspjehom prikazani u zemlji i inostranstvu. Kao asistent radio je u Pozoristu i na filmu. Ucesnik je mnogih radionica i panel diskusija vezano za film i TV (Sarajevo Talent Campus, Berlinale, Nisi Masa, Pri Forum…) Pored filma i televizijeradio je reklame i muzicke spotove.
Najveci uspjeh postize sa filmom Umir Krvi koji je prikazan na preko 50 medjunarodnih festivala sirom svijeta(Tampere Film festival, Odense Short Film Festival, Busan SFF, Independent film festival Paris, Arpa Film Festival – L.A USA) takodje film je osvojio brojna medjunardna priznanja od kojih se istice Grand Prix na prestiznom festivalu u Drami – Grcka, nako toga slijede nagradena festivalima u Banja Luci, Skoplju i Pristini. Od 2015 godine zaposlen na RTCG gdje je realizovao nekoliko dokumentaraca Kameno Selo, Žene vojnici, Vjekovi Nezavisnosti… Za dugometrazni igrani projekat “Sirin” Francusko –Crmogorske produkcije za koji potpisuje scenario sa francuskom scenaristkinjom Claudiom Bottino dobio nekoliko medjunardnih priznanja.
Sarajevo Film Festival – Best Pitch
Award for best script Beaumarchais SACD – France
Pri Forum – Best Pitch
Aleksandra Nina Knežević (dizajnerica)
Aleksandra Nina Knežević (Sarajevo 1973). Diplomirala na Akademiji likovnih umjetnosti (Cetinje, Crna Gora), na odsjeku za grafički dizajn. Radovi Aleksandre Nine Knežević se odlikuju čistom i savremenom idejom, jednostavno komuniciraju internacionalnim vizuelnim jezikom, a predstavljeni su kroz razigranu tipografiju i ilustraciju. Za svoj rad primila je brojna međunarodna priznanja i nagrade, a radovi su objavljivani u mnogim časopisima specijalizovanim za umjetnost i dizajn (Communication Arts, Luezers Archive, Print, Typo, Fontmagazine…). 2010. godine uvrštena je među 200 najboljih svjetskih ilustratora (“Luerzer's Archive: 200 Best Illustrators Worldwide 09-10).
U razdoblju 2006-2010. bila je predsjednica Udruženja likovnih umjetnika primijenjenih umjetnosti i dizajnera BiH (ULUPUBiH). Radi kao freelance designer i kao dizajner i ilustrator naslovnica za knjiga za mnoge izdavačke kuće širom BiH. Za svoj projekat Sarajevo Dingbats dobila je godišnju nagradu Collegium Aristicum (Grand Prix) 2014. Godine koju dodjeljuju sva tri strukovna udruženja u Bosni i Hercegovini.
Ahmed Burić (novinar i pisac)
Ahmed Burić je rođen 1967 u Sarajevu. Pjesnik, prozaist, prevodilac. Objavljivao je u najvažnijim medijima Jugoistočne Evrope. Tekstovi su mu prevođeni na njemački, engleski, češki, slovenački, francuski, španjolski. Objavio knjige poezije Bog Tranzicije (2004.), Posljednje suze nafte i krvi (2010.), Maternji jezik (2014.), Hipertenzija (2017.), pripovijetke Najvažnija partija Aleksandra Witteka i roman Tebi šega što se zovem Donald (2017). Autor knjige eseja (kolumni) Od Ivana do Azize (“Ni na webu, ni na zemlji.) Muzičar, član grupe “Kablovi”.
Živi u Sarajevu.
Miro Majcen (fotograf)
Miro Majcen (Slovenija), fotoreporter i fotograf muzičkih događaja već duže od 15 godina. Na lokalnom ali i međunarodnom planu najpoznatiji je po fotografijama velikih muzičkih zvijezda. Neki od njegovih klijenata su The Rolling Stones (Mick Jagger je lično pohvalio njegove fotografije), Chris Rea, Depeche Mode, REM, Laibach, kao i neki manje poznati muzičari. Fotografisao je stotine muzičkih legendi iz bendova U2, AC/DC, Guns ’n’ Roses, Paul McCartney, Bruce Springsteen, Rammstein, Aerosmith, ZZ Top, Kiss, Lady Gaga, Rihanna, RHCP, Bon Jovi, Robbie Williams, Sting, Muse, Madonna, Queen, Chuck Berry, Lou Reed, James Brown, Bob Dylan, Kiss, Pearl Jam, a mnoga druga imena lokalne i međunarodne muzičke važnosti krase njegov fotografski portfolio.
Kao fotoreporter POPTV i 24.com, najveće komercijalne televizije i web-stranice u Sloveniji, izvještavao je iz Egipta o pobunama tokom “arapskog proljeća“, o protestima u Ukrajini u Kijevu, pripremao izvještaje o najznačajnijim događajima u Grčkoj i balkanskoj izbjegličkoj krizi, kao i druge priče tokom proteklih 15 godina. Dobitnik je nekoliko nagrada slovenačkog takmičenja “Slovenian Press Photo”. Pohađao je fotoreporterske radionice sa Antononom Kratochwillom, Christopherom Morrisom, Ronomm Havivom, Yurijem Kozyrevom i drugima.
Miro većinu svog slobodnog vremena provodi leteći. Miro je licencirani pilot i upravo letenje mu je pomoglo da započne profesionalnu fotografsku karijeru, pa je putovao u Evropu i SAD i izvještavao o najvećim avijatičarskim manifestacijama, a posjetio je i nosač aviona gdje je pripremao priče i fotografije vezane za avijaciju. Njegova nedavna saradnja sa timom “Red Bull Flying Bulls” rezultatirala je izdavanjem veoma značajne knjige. Miro koristi opremu marke Canon i već dugi niz godina je Canonov lokalni ambasador.